รีวิว On the Other Side of the Tracks อีกด้านหนึ่งของรางรถไฟ

เริ่มต้นด้วยการไล่ล่าบนสายพาน (หรือ périphérique ตามชื่อภาษาฝรั่งเศส) แยกปารีสออกจาก banlieues ที่รัดกุมและแข็งแกร่งกว่าในเชิงเศรษฐกิจ เราได้รับการแนะนำให้รู้จักกับนักสืบเด็กเลว Ousmane (Sy) อย่างรวดเร็วซึ่งทำลายรถของเขาและเข้าใจผิด

สำหรับผู้โจมตีโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจของเขา (นี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เกิดขึ้น) วันรุ่งขึ้นร่างของหญิงสาวที่แต่งงานกับนักธุรกิจผู้ยิ่งใหญ่อย่างชาญญี (อันเดร มาร์คอน) ได้กลายมาเป็นโครงการบ้านโบบิญญีของอุสมานที่อยู่ใกล้เคียง และเขาได้เชื่อมโยงเหตุการณ์ทั้งสองที่อาจช่วยได้ เขาแก้อาชญากรรมทั้งสองอย่างพร้อมกัน

แต่เพื่อให้ตัวเองเป็นที่รู้จัก Ousmane จำเป็นต้องติดต่อกับนักสืบชาวปารีสที่มาเยือนซึ่งมีอิทธิพลในแผนกมากขึ้น: François Monge (Lafitte) เด็กชายหน้าตาดีที่พูดลื่นไหลและเกลียดเชื้อโรค ไม่เข้ากันเหมือนย่านต่างๆ ที่พวกเขาอาศัยและทำงาน ในที่สุดทั้งคู่ก็พบจุดร่วมด้วยความรักของพวกเขาในการจัดการผู้ต้องสงสัยและเตะก้น โดยเดินทางจากโครงการไปปารีสและกลับมาอีกครั้ง และพิสูจน์ว่าขอบเขตที่แบ่งพวกเขาออกเป็นลางร้ายน้อยกว่า กว่าที่คนส่วนใหญ่คิด ได้ที่ รีวิวหนังตลกต่างชาติ

การวางตำแหน่งตัวเองอย่างชัดเจนในสาย 48 Hours, Lethal Weapon และ Beverly Hills Cop – ทั้งหมดถูกอ้างถึงโดยตรงในภาพยนตร์, หลังผ่านโปสเตอร์, เสียงตะโกนและเสียงเรียกเข้า – แทร็กยังเสนอภาษาฝรั่งเศสมาก หมุนสถานการณ์ตรงกันข้ามเพื่อดึงดูด / ตำรวจ bromance

รีวิว On the Other Side of the Tracks อีกด้านหนึ่งของรางรถไฟ จรรยาบรรณในอาชีพ

แม้ว่า Ousmane จะเป็นคนผิวสีและ François เป็นคนผิวขาว แต่เชื้อชาติก็มีปัญหาน้อยกว่าคำถามเกี่ยวกับสถานะทางสังคมและจรรยาบรรณในอาชีพ และผู้เขียนบท (Charhon, Remy Four และ Julien War) ได้เปิดเผยอย่างชาญฉลาดว่าในขณะที่ทัศนคติบางอย่างทำให้เราล้มเหลวใน ‘ฐานะของเรา’ พวกมันทำงานได้อย่างมหัศจรรย์ในที่อื่น และเราถูกระงับโดยระบบน้อยกว่าวิธีที่เราตัดสินใจมีส่วนร่วม สามารถรับชมได้ที่ ดูหนังแบบไม่มีสะดุด

ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ปราศจากความล่าช้าและช่องว่างของโครงเรื่อง เช่น เรื่องราวเบื้องหลังส่วนตัวของอุสมาน ซึ่งหลุดไปกลางทาง และฉากแอ็กชันมักจะถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนไม่เข้าใจ หากไม่น่าเบื่อหน่าย สิ่งที่ได้ผลดีกว่ามากคือการทะเลาะวิวาทกันอย่างต่อเนื่องระหว่างนักแสดงนำทั้งสองคน ซึ่งทั้งคู่นำเสนอการแสดงที่ตลกจริงๆ โดย Sy รีไซเคิล schtick บางส่วน (รวมถึงท่าเต้น) ที่ทำให้เขากลายเป็นดาราระดับนานาชาติ และ Lafitte ที่ยอดเยี่ยม (สมาชิกคนหนึ่งของ Comédie-Française) ออกรายการหนึ่งซับด้วยใบหน้าตรงสยดสยอง

คะแนนที่หนักแน่นโดย Ludovic Bource (The Artist) ช่วยให้ทุกอย่างรวดเร็วและเป็นมิตร ในขณะที่ใช้ “Word Up!” ของ Cameo ในการปิดเครดิตส่ง Tracks ตรงกลับไปยังช่วงกลางทศวรรษที่ 80 ซึ่งมันอยากจะอยู่อย่างแน่นอน

“The Other Side of the Tracks” ของ A.D. Calvo เปิดตัวด้วยภาพรถไฟมากมาย รวมถึงการย้อนรำลึกถึงอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับ…คุณเดาได้ว่า: รถไฟ จากนั้นเราก็พบกับ Josh (Brendan Fehr) ซึ่งบังเอิญกำลังเดินไปตามรางรถไฟ ระหว่างทางไปร้านพิซซ่าในท้องถิ่น (ซึ่งอยู่ภายในรถรางเก่า) ระหว่างที่ย้ายงาน จอชได้พบกับรัสตี้ (แชด ลินด์เบิร์ก) เพื่อนสมัยไฮสคูลอีกครั้งโดยไม่คาดคิด สามารถรับชม ดูหนังใหม่ HD

ซึ่งเขาขาดการติดต่อด้วยตั้งแต่เรียนจบ Josh แปลกใจที่เห็นเขา แต่ในที่สุดทั้งสองก็กลับเข้าสู่จังหวะของวัยเยาว์ ในตอนแรก Josh ดูเหมือนไม่สบายใจเล็กน้อยเกี่ยวกับความกระตือรือร้นอย่างท่วมท้นของเพื่อนเก่าที่ทำให้พวกเขาทั้งสองกลับมาสานสัมพันธ์กันอีกครั้ง

รีวิว On the Other Side of the Tracks อีกด้านหนึ่งของรางรถไฟ พวกเขาต้องเอาชนะให้ได้

แต่ Josh ก็เข้ากันได้ดี และดูเหมือนว่าทั้งสองจะเข้ากันได้ดีเมื่อพิจารณาจากการขาดงาน 10 ปีที่พวกเขาต้องเอาชนะให้ได้ในตอนแรก . ป้อน Amelia (ทาเนีย เรย์มอนด์ จากละครโทรทัศน์เรื่อง “Lost”) ซึ่งเพิ่งได้รับการว่าจ้างให้เป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านพิซซ่าและเตือนให้จอชนึกถึง “คนที่เคยรู้จัก” หลังจากการมาถึงของ Amelia Josh ก็ยิ่งถอนตัวออกไปและดูเหมือนไม่สามารถโต้ตอบกับเพื่อนและครอบครัวได้อย่างง่ายดายที่สุด แล้วก็มาถึงฉากทำพิซซ่า… ดูหนัง แบบไม่มีสะดุด ได้ที่ ดูหนัง คมชัด

ในระหว่างฉากนี้ ผู้ชมจะรับรู้อย่างเต็มที่ (หากพวกเขาไม่ได้จับคำใบ้มากมายที่ทิ้งไว้ก่อนหน้านี้ในภาพยนตร์) เกี่ยวกับแนวคิดหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ และถ้าคุณจับมันไม่ได้เป็นครั้งที่สาม ผู้สร้างภาพยนตร์จะใช้ความพยายามอย่างมากในการตอกกลับมันกลับบ้านในฉากที่สอง พวกเขาไม่เพียงแต่แสดงมือเท่านั้น แต่พวกเขายังเปิดเผยต่อไปด้วยเทคนิคที่ให้ความรู้สึกเหมือนค้อนขนาดใหญ่ที่ศีรษะของผู้ชมโดยรวม (รวมถึงการใช้แท็กดนตรีติดจมูกซ้ำๆ)

เบรนแดน เฟห์ร์ทำหน้าที่นำได้ดีพอควร แต่ก็ไม่คู่ควรกับแชด ลินด์เบิร์ก ผู้ควบคุมฉากใดๆ ก็ตามที่เขาปรากฏตัว นักแสดงที่เหลือทำงานได้ดีกับเนื้อหาที่พวกเขาต้องทำงานด้วย แต่สคริปต์ไม่ได้ช่วยอะไรพวกเขาเลย เมื่อถึงเวลาที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถึงบทสรุปที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ยากต่อการรับชมจริง ๆ เพราะคุณแค่ต้องการให้พวกเขาได้ย้อนเหตุการณ์ที่ยืนยันสิ่งที่คุณรู้ว่าพวกเขาได้สร้างขึ้นมาโดยตลอด

ฉันปฏิบัติตามกฎที่เข้มงวดในการพยายามที่จะไม่ก้าวล้ำหน้าหนังไปหนึ่งก้าว เพราะจริงๆ แล้ว ฉันสนุกกับการถูกเซอร์ไพรส์อยู่บ้างเป็นบางครั้ง ถ้ามันมีค่าสำหรับผู้ชมที่มีศักยภาพ นี่เป็นครั้งแรกในความทรงจำเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ฉันไม่สามารถยึดติดกับกฎของฉันได้

เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ยืนยันที่จะโทรเลข เตือน และพูดซ้ำกับผู้ชมจนเกือบจะพัง ประสบการณ์การรับชมสำหรับฉัน หมายเหตุบรรณาธิการ: ตามที่ผู้เขียน-ผู้กำกับกล่าว บทวิจารณ์นี้ควรจะเป็นการตัดตอนต้นของภาพยนตร์ก่อนออกวางจำหน่าย ในกรณีที่คุณสงสัย

กระนั้นไม่ใช่หนังบัดดี้ที่ดีที่สุดที่ฉันเคยดู (2 Guns มาช้า) แต่ก็ยังเป็นความพยายามที่สนุกมาก ต่างคนต่างเชื่อมโยงกัน และเนื่องจากเป็นภาษาฝรั่งเศส/ยุโรป จึงไม่ข้ามภาพเปลือย บางสิ่งที่รีเมคในสหรัฐฯ น่าจะทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่ากลุ่มเป้าหมายใดที่พวกเขาต้องการเข้าถึงด้วย  ได้ที่ รวมการ์ตูนน่าดูมากมาย

นักแสดงหลักคนหนึ่งของเรากำลังเดินทางไปสร้างภาพยนตร์หลายเรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาประสบความสำเร็จอย่างมากใน “Intouchables” (ชื่อภาษาอังกฤษ) เป็นหนังที่ดีมากแต่ก็มีบางอย่างที่อาจกลับมาหลอกหลอนเขาได้

และเพื่อนของฉันไม่ชอบความพยายามของเขาที่นี่และคิดว่าเขาจะถูกกินและเคี้ยวในเวลาไม่กี่เดือน การทำหนังคงไม่มีใครอยากดูและนำเสนอผลงานที่ไม่ดีเลย นั่นเป็นมุมมองที่น่าสยดสยอง เกือบจะน่ากลัวพอๆ กับเหล่าวายร้ายที่ต้องต่อสู้ในหนังเรื่องนี้ หากคุณมองว่าเป็นเรื่องตลกเล็กๆ น้อยๆ คุณอาจจะสนุกกับตัวเองได้ หากคุณลองเปรียบเทียบกับ “Intouchables” คุณจะไม่ทำอย่างนั้น!

ตำรวจผิวขาวจากปารีสถูกบังคับให้ทำงานร่วมกับตำรวจผิวดำผู้ร่าเริงจากชานเมือง เรื่องตลกทางเชื้อชาติมากมาย มีหลายสถานการณ์ที่ตำรวจอภิสิทธิ์คนขาวถูกล้อเลียน เวอร์ชั่นภาษาฝรั่งเศสของ Lethal Weapon ระเบิดน้อยกว่าเล็กน้อย ละเอียดยิ่งขึ้น เรื่องนี้ไม่สำคัญหรอก มันเป็นแค่ข้ออ้างที่จะเล่นมุกเกี่ยวกับความขัดแย้งที่ตำรวจทั้งสองเข้ามาพัวพัน เช่นเดียวกับกรณีของ Lethal Weapon

การแสดงเป็นสิ่งที่ดี Omar Sy เป็นที่รู้จักกันดีในตอนนี้ตั้งแต่เขาแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมชายที่ดูแลคนทุพพลภาพใน “Untouchables” เขามีเสน่ห์มาก และตำรวจผิวขาวที่เล่นโดย Laurent Lafitte ก็เป็นนักแสดงตลกชื่อดังในฝรั่งเศสเช่นกัน

ซึ่งทำให้การก้าวกระโดดในภาพยนตร์นานาชาติบางเรื่องประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตาม หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับการต่อสู้ทางชนชั้นของฝรั่งเศส ระหว่างคนจนในแถบชานเมืองกับคนรวยในใจกลางกรุงปารีส ล้วนแล้วแต่เป็นกำลังใจที่ดี เรื่องตลกอย่างต่อเนื่อง การไล่ล่าที่ตลก แค่หนังบัดดี้คอปชั้นเยี่ยม วิถีฝรั่งเศส…